AMAÇ

Kayıp bir ormanın içinde pusula halkı;

Kimisi aç kimisi açtan uzak kimisi de sussuz

Ömürleri boyunca ömürlerinin ne denli kısa olduğunu akıl edemeyecek kadar aptallar

Doğru bazıları da var elbet sesleri duyulmaz birkaç abdal.

Kayıp bir ormanın ortasında pusula halkı ;

Haktan gelen lakin batıla giden bir halk,

Çıkar ilişkileri sayesinde ormanı seven halk,

Yolunu bulanların bile bir kârı olmadığı bir halk

Dedim ya kayıp bir ormanın ortasında pusula halkı…

Kirletilmiş bedenler her zaman daha üstündür kirletilmiş zihinlerden.

Susup boyun eğenler yüzünden baş kaldırıp arşa çıkanlar yaratıcı ile kendisini aynı kefeye koyar olmuş.

Doğru zamanda değil de ansızın hakikati gürleyenler de kayıp bir ormanın esaret çemberine takılır olmuş,

Aklı başında olanlar üzüm kadehlerini

Elinden düşürmez olmuş ki haklılar da aklı cebini doldurmuş üzüm ömrünü…

Var mı ki bilmem hem akıllı hem abdal.

Varmı acaba karşılıksız el uzatan,

Tebessümü altında şeytansız olan.

Asırlarca sıcak bir lokmanın hayalini kuranlar

Hep kendini yitirenlere ekmek taşıyanlar ile aynı kişilerdir.

Kayıp bir ormanın dışını hayal eden pusula halkı;

Tereddüt ve şüpheci gözlerinden ateşler fışkırıyor.

Korkak bedenler ise toprak olmak için can atıyor canana kavuşmak için.

Susarak dillerini yormayanlar lavlar içinde çığlık atmak için olsa gerek.

Hakikat Adalet terazisinin kendisidir.

Bomboş dedikleri hayatın her hazzını yaşama gayreti içinde olanlar bomboş insanlardır. Kendi söyledikleri içinde kendini muhafaza etmeyen kişidir.

Bir amaç doğrultusunda yaşayan ise amacının kurbanı olmaya mahkumdur çünkü hiçbir amaç ömre sığacak kadar kısa değildir.